วันศุกร์ที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2553

เท้าเปียกน้ำ

..ณ ที่แห่งนี้ ท้องทะเลกว้างไกล    
สายลมลู่ไหว สะท้อนผิวทรายปลิว
โอ้ลมเจ้าเอย ผ่านมาแล้วผ่านไป
แต่ไม่รู้ว่าน้ำจากตามาจากไหน เป็นเพราะทรายหรือเปล่า
หรือว่าเป็นเพราะใจเรา ..ที่มันบอกว่าเปล่าเสียใจ

..มีเพียงสายลม และฝุ่นทรายที่เห็นน้ำตา
มีหนทางแค่ข้างหน้าให้เราเดินไป 
อย่าหันไปมองอะไรที่เพิ่งผ่านมา
อย่าหันไปหาคนที่เขาไม่เคยใส่ใจ
หากลองเดินดู หากได้เดินต่อไป 
อาจจะพบเจอเรื่องราวยิ่งใหญ่กว่าที่เคยมี

แม้หากล้มลง ตรงผืนทราย 
ไม่เป็นไร  อย่าเสียใจ เพราะมันก็แค่ 
 ..เท้าเปียกน้ำ  
เปียกปอนไปเท่าใด เปียกไป แต่อย่าให้เปียกใจ


คนเรา  เมื่อมาอยู่ริมทะเล
ก็จงเดินไปทักทายสายน้ำเย็น ให้ชื่นใจ 
ท้องทะเลกว้างใหญ่ ปัญหาหนักเพียงใด
.. มันก็แค่นั้นเอง 


อีกไม่นาน สายลมก็จะผ่านมา 
อีกไม่ช้า แสงแดดก็จะผ่านไป

รอคอยเพียงเวลา หยดน้ำตาก็มีวันแห้งหาย

อีกไม่ช้า มันก็ผ่านพ้นไป แค่ไม่กี่อึดใจ
เวลาจะพาเราผ่านไปพบเจอสิ่งยิ่งใหญ่กว่าที่เคยมา


ยามใดที่เหงา ..ว่างเปล่า

ขอจงอย่าเศร้า เพราะมันก็แค่ .. 
..เท้าเปียกน้ำ 



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น