ของขวัญวันแม่

 

05.28         pm  05.29         write by   นงนฤนารถ

 

คนๆ หนึ่ง เฝ้าแต่หวงห่วงคอยอยู่    

อยากจะรู้ ลูกอยู่สุขไฉน

ทุกข์หรือโศก เศร้าหรือเหงา หนาวหรือไร    

แสนห่วงใยใจแม่แกกังวัล

ไม่เคยโต ไม่เคยห่าง วางจากอก   

ไม่เคยตก ไม่ให้แตะ แม่ไม่สน

รักแสนรัก หลงแสนหลง ลูกทั้งคน   

 เหมือนต้องมนต์ คำสาป จากชาติปาง

โอ้อกเอ๋ย ลูกแม่ จะแก่เฒ่า  

แม่ยังเฝ้า เจ้ายังเด็ก เล็กนักหนา

ต้องคอยเตือน ต้องคอยสอน ป้อนวิชา   

สุขอุรายามได้อยู่ใกล้ๆ ชิด

 

แม่ต้องเหนื่อย ต้องหนัก เพราะ รักลูก  

แม้ไม่ถูก ก็ยอมพลาด ช่วยปกปิด

ให้ลูกได้ ทุกอย่าง แม้ชีวิต    

รักแม่ ..สักนิด ก่อนทุกอย่างจะสายไป ..